Jakie są przyczyny bólu kolana? Fot. lzf / Opublikowano: 15:36Aktualizacja: 15:48 Ból kolan to jeden z najczęstszych powodów, z którym zgłaszamy się do lekarza. Uprzykrza życie nie tylko osobom starszym, ale też prowadzącym siedzący tryb życia czy sportowcom. Ból kolan może towarzyszyć dziesiątkom schorzeń o różnej etiologii, od urazów mechanicznych i przeciążeń, po zwyrodnienie stawów i stany zapalne. Wcześnie zdiagnozowana przyczyna bólu kolan daje szansę na podjęcie odpowiedniego leczenia i rehabilitacji. Ból kolan – charakterystyka Ból kolan – przyczyny Rodzaje bólu kolan Umiejscowienie bólu kolan Ból kolana a urazy sportoweBól kolan – diagnostyka Jak leczyć bóle kolan? Ból kolan – rehabilitacja Ból kolan – profilaktyka Ból kolan – charakterystyka Ból kolan to bardzo ogólne i szerokie pojęcie dolegliwości związanych ze strukturami budującymi kolano. Kolano, wraz z więzadłami i mięśniami tworzy największy i najbardziej skomplikowany staw w organizmie ludzkim. Dzięki niemu możliwe jest chodzenie, wstawanie i stanie, a więc możliwość ruchu i poczucie stabilności. Aby zrozumieć skąd bierze się ból kolan, konieczna jest wiedza o budowie stawu kolanowego. Staw kolanowy składa się z kości piszczelowej, kości udowej, rzepki oraz łąkotek. Te ostatnie zmniejszają tarcie o siebie powierzchni stawowych, rozprowadzają maź w kolanie i amortyzują staw. Chrząstka stawowa pokrywa zakończenia kości i umożliwia elastyczny ruch w kolanie. Natomiast rzepka, czyli trójkątna kość znajdująca się z przodu kolana, ochrania staw kolanowy. Gdy któryś z elementów kolana przestanie współpracować z pozostałymi, zwykle objawia się to pojawieniem się bólu. Uszkodzenie łąkotki może powstać w czasie prostowania zgiętego kolana i jego rotacji lub podczas przeprostów. Często zjawisko to występuje u osób starszych w trakcie wykonywania przysiadów, co prowadzi do zablokowania kolana i bólu w kolanie po części przyśrodkowej. Ból ten może być potęgowany podczas wysiłku fizycznego. Chrząstka uszkadzana jest zwykle w wyniku urazu, kiedy kość uderza o kość i doprowadza do bolesności i sztywności stawu. Ból kolan może mieć charakter ostry np. po urazie albo zabiegu chirurgicznym lub przewlekły wynikający z przebiegu chorób np. zmian zwyrodnieniowo–zapalnych, przeciążenia, urazów mięśni, więzadeł i ścięgien. Może wymagać natychmiastowego leczenia albo ustępować samoistnie. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność WIMIN Twój mikrobiom, 30 kaps. 79,00 zł Ból kolan – przyczyny Ból kolan zazwyczaj stanowi tylko jeden z objawów występującej dolegliwości. Na ich występowanie ma także wpływ wiele czynników zewnętrznych. W pewnym stopniu ma na to wpływ styl życia, jaki prowadzimy. Ból kolan a podeszły wiek Wraz z wiekiem dochodzi do pogłębiania się zmian degeneracyjnych w stawie, co skutkuje bólem pod kolanem. Osoby starsze często doświadczają bólów kolan z powodu choroby zwyrodnieniowej stawów – po 70. roku życia schorzenie to występuje u 70 proc. osób starszych, szczególnie kobiet. Zwyrodnienia stawowe są zazwyczaj związane ze starzeniem się tkanki chrzęstnej. Ból kolan a choroby przewlekłe i ogólnoustrojowe Bóle stawów kolanowych występują w ponad 200 jednostkach chorobowych z zakresu samej reumatologii, w artropatiach i reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS). Ból kolan u kobiet związany jest z częstszym występowaniem reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów, natomiast u mężczyzn ze zesztywniającym zapaleniem stawów. Istotną przyczyną bólu kolan mogą być także zakażenia bakteryjne i grzybicze, w tym gruźlicze zapalenie stawu. Ból kolan a nadmierna masa ciała Ból kolan u osób z nadwagą jest bardzo rozpowszechniony. Jak się ocenia, problem ten sygnalizują dwie na trzy osoby z nadwagą. Ni dziwnego, jak się ocenia, każdy nadprogramowy kilogram obciąża kolano o 5 dodatkowych kilogramów. Nietrudno obliczyć, że nadwaga w wysokości 10 kg to aż 50 kg dodatkowego obciążenia! Bóle kolan spowodowane są przeciążeniem stawu kolanowego i chorobą zwyrodnieniową stawów. Wraz z coraz większą ilością osób z nadwagą choroba zwyrodnieniowa kolana (gonartroza) staje się coraz większym problemem społecznym. Według statystyk, na 100 000 osób występuje 240 przypadków choroby. Ból kolan a styl życia Do bólu kolan predysponuje siedząca praca, ale też znaczna aktywność fizyczna i przeciążania związane ze zbyt intensywnymi i długimi treningami fizycznymi (zawodowi sportowcy). Bóle kolan mogą występować na każdym etapie życia. U dzieci i młodzieży są spowodowane doznanymi urazami wynikającymi z aktywności fizycznej, choć mogą się pojawić również w wyniku chorób zapalnych stawów z towarzyszącymi obrzękami i wysiękami. Rodzaje bólu kolan Ból kolan może pojawiać się o różnych porach dnia i w różnym nasileniu, po konkretnych czynnościach i w spoczynku. Obserwacja tych zmiennych często umożliwia znalezienie przyczyn powstawania bólu kolan. Warto więc zwrócić uwagę na: Czas występowania bólu: ból nasilony w nocy i rano w spoczynku wynika ze sztywności porannej stawów (zapalne choroby reumatyczne) lub uszkodzenia mechanicznego stawu (choroba zwyrodnieniowa). Nasilenie bólu kolan: w chorobie zwyrodnieniowej stawów bóle kolan nasilają się przy chodzeniu, staniu, chodzeniu po schodach. Uczucie sztywności po zasiedzeniu się czy po wstaniu z łóżka, trzeszczenie w stawie i ograniczenie ruchomości. Wygląd stawu: zaczerwienienie zwykle świadczy o infekcji. Umiejscowienie bólu kolan Ból kolan bywa opisywany jest przede wszystkim w odniesieniu do miejsca występowania dolegliwości. Pacjenci często skarżą się więc na ból kolana z boku, przodu i z tyłu, ból pod kolanem i poniżej kolana, czy też ból kolan po wewnętrznej i zewnętrznej stronie. Pomimo znanej lokalizacji bólu, wciąż nie daje to jednoznacznej odpowiedzi, czego objawem jest ból, ale może pomóc diagnoście w postawieniu rozpoznania. Ból kolana przy zginaniu Ból kolana przy zginaniu u młodych osób może być skutkiem urazu łąkotki – struktury kolana szczególnie narażonej na przeciążenia sportowe (grupą ryzyka są łyżwiarze figurowi, narciarze, tenisiści oraz piłkarze). Typowymi objawami, poza bólem, są charakterystyczne trzaski i wrażenie zablokowania stawu kolanowego. Poza łąkotką, innymi elementami budulcowymi kolan, których uszkodzenie skutkuje bólem kolana po wewnętrznej stronie przy zginaniu, są: więzadła, staw rzepkowo-udowy i chrząstki stawowe. Przyczyną bólu może być szybkie gromadzenie się wysięku, co określa się jako „woda w kolanie”. Ból kolana przy zginaniu może być także pierwszą oznaką nowotworów kości oraz schorzeń ogólnoustrojowych, np. chorób tarczycy i cukrzycy. U osób starszych ból kolana przy zginaniu występuje po nocy, przy wstawaniu z łóżka. Towarzyszy temu specyficzny odgłos przeskakiwania w kolanie lub trzeszczenia. Dźwięk ten związany jest z tarciem o siebie powierzchni stawowych, gdy brakuje w nim nawilżającej mazi. Ból pod kolanem z przodu Ból pod kolanem z przodu związany jest z zespołem bólu rzepkowo– udowego. Doświadcza go średnio 1 na 3 młodych dorosłych w pewnym momencie swojego życia. Pojawia się też u osób z nadwagą i otyłością oraz osób z dużą aktywnością fizyczną ( tzw. “kolano biegacza”). Ból odczuwany jest w okolicach rzepki: pod, za, po bokach i poniżej rzepki. Ból pod kolanem z przodu określany jest jako tępy, zwłaszcza gdy występuje po długim siedzeniu ze zgiętym kolanem. Ból ten często utrudnia klękanie lub kucanie, nasila się podczas biegania, schodzenia ze schodów, skakania. Ból pod kolanem z tyłu Szacuje się, że 90 proc. pacjentów, którzy przychodzą do ortopedy z bólem pod kolanami z tyłu, doświadcza urazu z obrzękiem i opuchnięciem. Osoby starsze, po 70. roku życia, uskarżają się na nawracający, kłujący ból z tyłu kolana, towarzyszący im podczas spacerów, wchodzenia po schodach lub schodzenia z nich. Jego przyczyną są zmiany reumatyczne. Im staw kolanowy jest starszy, tym mniej jest komórek budujących i stanowiących oporę dla narządu ruchu. Stawy, mięśnie i kości ulegają zużyciu. Zanika przy tym mięsień czworogłowy uda, przez co chodzenie staje się znacznie trudniejsze niż w młodości i daje uciążliwe bóle zlokalizowane z tyłu lub z przodu kolana. Powodem bólu pod kolanem z tyłu po zginaniu może być również borelioza (znana też jako choroba z Lyme) – odkleszczowa choroba objawiająca się rumieniem wędrującym, wysoką gorączką i puchnięciem. Ból kolana po wewnętrznej stronie Ból kolana po wewnętrznej stronie dotyka co dziesiątą osobę po 50. roku życia. Często pojawia się w gonartrozie – zwyrodnieniu stawu kolanowego. Przyczynami schorzenia są: podeszły wiek, choroby ogólnoustrojowe (w tym autoimmunologiczne choroby tarczycy), predyspozycje genetyczne oraz zakażenia przebiegające z wysiękiem. Ból spowodowany jest utratą chrząstki stawowej, która zanikając, sprawia, że powierzchnie stawowe ocierają się o siebie. Inną przyczyną tego rodzaju bólu jest torbiel Bakera – cysta, która tworzy się w dole podkolanowym. Wypełniona substancją płynną, zwykle powstaje wskutek infekcji. Jeśli torbiel narasta, może powodować ból kolana po wewnętrznej stronie przy zginaniu oraz ból pod kolanem z tyłu. Dla tego rodzaju schorzenia cechami charakterystycznymi są niemożność zginania i uczucie ciepła w miejscu zmiany skórnej. Cysta zazwyczaj nie daje żadnych objawów, ale jeśli pęknie może wywołać silny ból podobny do bólu przy zapaleniu żył podudzia. Ból kolana po zewnętrznej stronie Ból kolana po zewnętrznej stronie, nasilający się rano, wraz z takimi objawami jak zesztywnienie kolan, uczucie ciepła w miejscu dolegliwości, stan podgorączkowy, apatia, rozdrażnienie i brak apetytu – to najważniejsze z całego spektrum objawów reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Ból kolana u dzieci Ból kolana u dzieci na ogół powstaje w wyniku urazów mechanicznych – podczas jazdy na rowerze czy nartach, upadku przy zabawie. Ważne, aby nie bagatelizować nawracających dolegliwości, gdyż szybka interwencja lekarza specjalisty może zapobiec rozwojowi poważnych zaburzeń chodzenia. Ból kolana a urazy sportowe Wysiłek fizyczny może prowadzić do uszkodzenia więzadła pobocznego – piszczelowego, które w warunkach fizjologicznych zapobiega koślawości nóg. U sportowców takich jak łyżwiarze, rolkarze, koszykarze i siatkarze dochodzi do naderwania więzadła krzyżowego przedniego z powodu dużej ilości ruchów skręcających. Na urazy narażona jest też łąkotka. Ból kolana po bieganiu wynika z kumulowania się płynu stawowego i powstawania obrzęku. Ból kolan – diagnostyka Jeżeli dolegliwości związane z silnym bólem kolan podczas zginania, biegania, chodzenia, a nawet siedzenia nie znikną samoistnie po około 7 dniach, a ponadto w tym czasie wystąpi gorączka, pojawią się obrzęk i silne zasinienie lub zaczerwienienie, chory powinien koniecznie zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu, który w razie potrzeby wystawi skierowanie do specjalisty. Diagnostyka przyczyn wystąpieniu bólu kolan obejmuje wywiad lekarski, badanie przedmiotowe, czasem badania labolatoryjne i obrazowe. Ortopeda może wykonać badanie ultrasonograficzne (USG), rezonans magnetyczny (RM), rentgen (RTG) chorej kończyny lub tomografię komputerową (TK). Badanie USG może być pomocne w wykrywaniu uszkodzeń aparatu więzadłowego i obecności torbieli i wysięku. Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny pomagają diagnozować poważne urazy mechaniczne i zmiany reumatoidalne. Tomografia komputerowa obrazuje kości, natomiast rezonans magnetyczny także tkanki miękkie. Jak leczyć bóle kolan? Leczenie bólu kolan uzależnione jest od przyczyny powstania objawu. Zazwyczaj leczenie objawowe rozpoczyna się od maści, żeli, plastrów i łagodzenia bólu przy użyciu paracetamolu. Na silny ból kolan przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, które zmniejszają dolegliwości. Jeśli zapalenie przebiega z wysiękiem, wysoką gorączką i obrzękiem, lekarz może zadecydować o zastosowaniu antybiotykoterapii. Antybiotyk dobiera się zazwyczaj na podstawie posiewu bakterii pobranych z płynu stawowego kolana. Jedną z metod leczenia jest podawanie zastrzyków z kwasu hialuronowego, który nawilża okolice stawów kolanowych i zapobiega otarciom. Czasem stosuje się artroskopię, inaczej wziernikowanie wnętrza stawów. Ten rutynowy zabieg chirurgiczny polega na usuwaniu uszkodzonych tkanek kolana. Przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym. W rzadszych wypadkach blokuje się staw kolanowy przy iniekcji sterydów. Rehabilitacja jest jednym z ważniejszych elementów leczenia bólu kolan. Może przebiegać pod okiem rehabilitanta, fizjoterapeuty lub ortopedy który wdroży odpowiedni program ćwiczeń, dopasowany do urazu lub schorzenia. Ćwiczenia dobierane na własną rękę bez konsultacji ze specjalistą mogą przynieść więcej szkody niż pożytku. Przykładowo, w chorobach kolan nie powinno się wykonywać ćwiczeń takich jak skoki, przysiady czy rowerek na leżąco. Wskazane są natomiast ćwiczenia na basenie. Zabiegi i treningi mają na celu poprawienie stabilności stawów przez wzmocnienie mięśni. Osoba z kontuzją i bólem nóg w kolanach musi nauczyć się podstawowych czynności od początku, wybicia, stąpania, kucania, siadania czy równowagi. Pomocne w zabiegach są krioterapia (terapia zimnem), jonoforeza (terapia jonami), ultradźwięki, elektroterapia, rzadziej galwanizacja. Po zakończeniu rehabilitacji ból podczas chodzenia i siedzenia może znacznie zelżeć. Aby jednak ten efekt się utrzymał, fizjoterapeuci zalecają pakiety ćwiczeń domowych, dobranych indywidualnie do pacjenta. Ból kolan – profilaktyka Aby zapobiec bólowi kolan, trzeba wyeliminować jego przyczynę. Osobom z nadwagą i otyłością zaleca się redukcję masy ciała. Zastosowana dieta powinna być bogata w błonnik, białka i witaminy z grupy D oraz kolagen, a uboga w cukry proste i tłuszcze nasycone. Istotnym elementem profilaktycznym jest chodzenie w odpowiednim obuwiu z podeszwą amortyzującą mikrowstrząsy z podłoża. Jeśli przyczyną bólu jest określona aktywność fizyczna, powinna być ograniczona na rzecz ćwiczeń nie obciążających stawu kolanowego. Sportowcy i osoby bardzo aktywne fizycznie stosują ortezy – stabilizatory ruchu, pełniące dość podobne funkcje jak gips, usztywniające i utrzymujące staw w jednej pozycji. W przeciwieństwie do gipsu zrobione są z bardzo miękkich, certyfikowanych materiałów, które są komfortowe w noszeniu. Dzięki temu nieznacznie podwyższają temperaturę wokół stawu, co wspomaga jego regenerację i zmniejsza odczucia bólowe w tylnej ścianie budującej kolano. Bibliografia: Choroby zapalne stawów. Zadbaj o swoje zdrowie, opanuj ból i żyj pełnią życia [red.], Solis, 2007. Kłosińska A., Klarecki D., Gdy bolą stawy, Purana, 2015. Roczniak W., Ból stawu kolanowego, Lekarz, vol. 3, pp. 67–71, 2008. Kaniewska K., Terlikowski R and N. E. Rozwadowska, Choroba zwyrodnieniowa stawów, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, 2010. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Patrycja Nawojowska Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

Przeczulica jest dość rzadko występującą jednostką chorobową o różnym nasileniu. Może ona dotyczyć jednego lub kilku zmysłów i powoduje, że normalne dla większości osób bodźce są odbierane w sposób nieproporcjonalny do ich natężenia i powodują ból. Jakie objawy mogą świadczyć o przeczulicy? Jakie są przyczyny tego schorzenia? Czym jest przeczulica? Przeczulica (hiperestezja) to choroba, która objawia się nadmierną wrażliwością ciała na różnorodne bodźce. Osoby chore mogą odczuwać ból i inne nieprzyjemne dolegliwości np. w wyniku ocierania odzieży o ciało i delikatnego dotyku. Przeczulica – charakterystyka choroby Hiperestezja może dotknąć każdego ze zmysłów, ale najczęściej spotykana jest przeczulica skóry. Chorzy odczuwają silny ból przy każdym kontakcie ze skórą, nawet w trakcie zwykłego dotyku. Ich ciało nadmiernie odczuwa ból, co często jest spowodowane uszkodzeniem nerwów obwodowych lub centralnego układu nerwowego. Wyróżnia się kilka rodzajów przeczulicy, przeczulicę skórną (przeczulica dotykowa), mogącą obejmować różne obszary ciała np. głowę, twarz, plecy lub skórę, która uległa uszkodzeniu np. w wyniku poparzenia, przeczulicę słuchową – nieprzyjemne doznania powodują określone dźwięki, przeczulicę wzrokową – nieprzyjemne doznania powodują np. rozbłyski światła, przeczulicę zapachową – nieprzyjemne doznania wywołują zapachy, przeczulicę smakową – nieprzyjemne doznania pojawiają się podczas spożywania pokarmów o określonym smaku. Zdecydowanie najczęściej spotykana jest przeczulica skóry, która może się rozwinąć pod wpływem działania różnorodnych czynników. Choroba ta ma związek z nadmierną wrażliwością sensoryczną, która może wystąpić u osób w każdym wieku i czasami świadczy o poważnych schorzeniach neurologicznych. Przeczulica skórna Przeczulicę skóry łatwo rozpoznaje się u małych dzieci, które często bardzo intensywnie reagują na wszelkie bodźce. Przeczulica może dotyczyć całej skóry, ale także wybranej części ciała, np. twarzy, kończyn czy pleców. Każde dotknięcie tej okolicy powoduje dyskomfort, pieczenie, swędzenie czy ból. Warto podkreślić, że ból nie jest chwilowy, ale trwały i może być tak silny, że utrudnia codzienne funkcjonowanie choremu. Wiele osób cierpiących na przeczulicę wycofuje się z życia społecznego, ogranicza kontakty towarzyskie. Bojąc się wszelkiego dotyku, osoby cierpiące na przeczulicę unikają tłocznych miejsc, komunikacji miejskiej, sklepów. Przyczyną przeczulicy skóry najczęściej jest uszkodzenie nerwów obwodowych lub ośrodkowego układu nerwowego. Przeczulica może rozwinąć się także na skutek urazu, ucisku na nerwy. Przeczulica wzrokowa Nadwrażliwość na bodźce wzrokowe często jest związana z chorobą oczu lub ze schorzeniami układu nerwowego. Niekiedy zwykła migrena wywołuje silny dyskomfort, światłowstręt i mdłości na widok światła czy słońca. Podobnie dzieje się w przypadku zapalenia spojówek, chorób rogówki i innych schorzeń oczu. Czasem także alergia doprowadza do problemów z nadwrażliwością na bodźce. Przeczulica słuchowa Przeczulica słuchowa może być związana z nadwrażliwością sensoryczną na bodźce spowodowane schorzeniami uszu. Przyczyny mogą być różne – czasem niedosłuch, uszkodzenie nerwów, zaburzenia neurologiczne, psychiczne, a nawet zakażenie bakteryjne czy wirusowe doprowadzają do nadmiernego odczuwania bólu. Osoba, cierpiąca na hiperestezję słuchową, nie jest w stanie znieść pewnych dźwięków, czując silny ból w głowie i w uszach. Trąbienie, klaksony, głośna muzyka, sprawiają, że chory nie jest w stanie funkcjonować ani skupić się na wykonywaniu danej czynności. Przeczulica – objawy Objawem przeczulicy jest przede wszystkim nadwrażliwość na bodźce sensoryczne, które wcześniej nie powodowały żadnych nieprzyjemnych doznań oraz są normalnie odbierane przez inne osoby. Nieprzyjemne doznania sensoryczne np. ból i uczucie pieczenia, które pojawiają się u chorych z różnym nasileniem, znacząco utrudniają normalne funkcjonowanie i z czasem mogą stać się przyczyną stopniowego wycofywania się osoby chorej z normalnego życia, trwałej izolacji społecznej oraz rozwoju schorzeń o podłożu emocjonalnym. Jedną z cięższych postaci przeczulicy jest allodynia – schorzenie, które objawia się bólem, pieczeniem oraz parzeniem skóry podczas działania nawet tak delikatnych bodźców, jak dotyk materiału, z którego wykonane jest ubranie lub dotyk skóry do skóry. Niezależnie od przyczyny, nasilenia dolegliwości oraz częstotliwości ich występowania osoby zauważające u siebie objawy przeczulicy powinny zasięgnąć porady lekarza neurologa, gdyż mogą one sugerować poważne problemy zdrowotne. Przeczulica – przyczyny Najczęściej przeczulica ma związek z występowaniem różnych schorzeń. Bardzo często pojawia się na skutek infekcji wirusowych i bakteryjnych, uszkodzenia nerwów, spożywania nadmiernej ilości alkoholu oraz kofeiny, a także innych substancji, które działają stymulująco na układ nerwowy. Przyczyną wystąpienia przeczulicy może być także niedobór witaminy B12, nadużywanie niektórych leków oraz zatrucie organizmu niektórymi substancjami toksycznymi. Przeczulicę obserwuje się jako objaw współtowarzyszący, migrenie, chorobom zwyrodnieniowym stawów oraz kręgosłupa, stwardnieniu rozsianemu, autyzmowi, zapaleniu zatok, zapaleniu nerwu trójdzielnego, półpaścowi, ADHD, wściekliźnie, chorobom nerwów wzrokowych, nerwicy i depresji oraz innym schorzeniom o podłożu psychicznym. Przeczulica może pojawić się także u osób po operacjach, poparzeniach, innych urazach, przebiegających np. z martwicą tkanek oraz powodujących uszkodzenia nerwów powierzchniowych; jest też bardzo często obserwowana u pacjentów po amputacji kończyn. Przeczulica skórna u dzieci Przeczulica skórna u dzieci objawia się np. unikaniem dotyku, płaczem podczas ubierania, kąpania lub przewijania. Często dzieci nie dają się przytulić ani przebrać nawet swoim rodzicom. Niektóre maluchy stają się nerwowe i płaczliwe po nadmiernej ekspozycji na głośne dźwięki lub migające światło. Jeśli zauważymy u malucha takie objawy, powinniśmy zgłosić się do pediatry, który pokieruje nas dalej (najczęściej najpierw do neurologa). Badanie neurologiczne pozwala ocenić, czy hiperestezję powoduje neuropatia obwodowa. Przyczyny hiperestezji u dzieci często tkwią w ośrodkowym układzie nerwowym, który jest zbyt wrażliwy. Leczenie przeczulicy polega na unikaniu intensywnych bodźców i często na terapii polegającej na uczęszczaniu na zajęcia z integracji sensorycznej. Terapia nie zwalczy przyczyny przeczulicy, ale oswaja dziecko z różnymi teksturami, materiałami, zapachami i doznaniami, łagodząc objawy hiperestezji. U dzieci środki przeciwbólowe nie zdają egzaminu i nie zaleca się ich podawania. Rozpoznanie przeczulicy Przeczulicę łatwo rozpoznać, ponieważ chory nieustannie odczuwa dyskomfort spowodowany nadmierną wrażliwością na bodźce. W przypadku przeczulicy skóry każdy dotyk sprawia ból, a zwykłe czynności takie jak przebieranie się czy wycieranie ciała ręcznikiem po kąpieli, powodują ból. W przypadku przeczulicy wzrokowej czy słuchowej takie rzeczy jak wyjście do galerii handlowej, kina czy na koncert powodują silną migrenę, atak bólu, czasem nawet paniki. Aby rozpoznać przeczulicę, należy przeprowadzić badanie czucia powierzchniowego, które sprawdza reakcje na bodźce dotykowe. Jeśli nawet delikatne muśnięcia skóry powodują ból, może to oznaczać hiperestezję. Przeczulica skórna – jak leczyć? Leczenie hiperestezji polega przede wszystkim na rozwiązaniu problemu. Niekiedy wystarcza suplementacja witaminą B12, czasem koniecznie jest włączenie leków przeciwbólowych. Pomocne mogą być również leki przeciwpadaczkowe, preparaty uspokajające, a także masaże, które przyzwyczajają do dotyku i zmniejszają nadwrażliwość. Leczenie przeczulicy polega na leczeniu bólu neuropatycznego. Nadmierne odczuwanie bólu jest trudne do wyleczenia, dlatego choremu często zalecana jest dodatkowo psychoterapia, która oswaja go ze stresem i uczy na niego odpowiednio reagować. Stres i lęk mogą wywoływać napady bólu i paniki. Czytaj też:Problemy skórne, podrażnione gardło, trudności w zasypianiu. 9 naturalnych produktów, które warto mieć w domu

Dzisiaj wróciłam do biegania, zrobiłam powolne 5 km. Kolano zaczęło znowu boleć. Gdy nie biegam ból znika. Żadne maście, opaski uciskowe nie pomagają. Ból zlokalizowany tak na środku kolana. Nie chcę rezygnować z biegania ale nie wiem co robić. KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu. Ortopedia Reumatologia Ból kolana Bieganie.

Wystarczy chwila nieuwagi, aby stłuc kolano, skręcić nogę w kostce albo naciągnąć mięsień. Do urazów dochodzi nie tylko na boisku, mogą się przytrafić wszędzie. Warto wiedzieć, jak udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu. Zarówno uprawianie sportów, jak i siedzący tryb życia mogą przyczynić się do urazu. W tym drugim przypadku winę ponoszą zbyt słabe mięśnie, ścięgna i stawy. Wtedy każdy gwałtowniejszy ruch, do którego nie są przygotowane, prowadzi do urazu. Jak udzielić pierwszej pomocy w przypadku: - SKRĘCENIA Wystarczy, że stopa zsunie się z obcasa czy niefortunnie podeprzesz się ręką, by doszło do nadmiernego rozciągnięcia więzadeł. Najbardziej podatne na takie urazy są stawy skokowy, kolanowy i nadgarstek. Skręcony staw boli i nie można nim poruszać. Gdy dotykasz chorego miejsca, ból się nasila. Staw jest obrzęknięty, po kilku dniach może pojawić się siniak. Pierwsza pomoc: przez godzinę przykładaj zimny okład lub woreczek z lodem. Aby zmniejszyć obrzęk, staw powinien być w miarę możliwości systematycznie schładzany przez 24 godziny. Gdy boli noga, warto założyć bandaż elastyczny. W przypadku skręcenia stawu skokowego można posłużyć się opaską uciskową lub specjalnym stabilizatorem. Gojenie nogi przyśpieszy ograniczenie chodzenia, chorą rękę najlepiej umieścić na temblaku. - NACIĄGNIĘCIA Są spowodowane nagłym ruchem albo dźwignięciem. To zbyt mocne rozciągnięcie włókien mięśniowych, ścięgien lub więzadeł. Czasem dochodzi nawet do ich zerwania. Naciągnięciu mięśnia zwykle towarzyszy kłujący ból punktowy, który nasila się przy ucisku. O naciągnięciu ścięgna lub więzadła świadczy ostry ból przy zginaniu i prostowaniu stawu. Pierwsza pomoc: przyłóż zimny okład. Jeżeli po 24 godzinach dolegliwości się zmniejszą, można zastosować ciepły okład. Trzeba też oszczędzać kontuzjowaną rękę albo nogę. Jeśli ból się nasila, idź do lekarza. - POTŁUCZENIA Należą do najczęstszych urazów mięśni. Zwykle są skutkiem przewrócenia się albo silnego uderzenia. W wyniku "kontaktu" z twardym podłożem dochodzi do uszkodzenia drobnych naczyń podskórnych. Krew z pękniętych naczyń krwionośnych przedostaje się do tkanek. Silny ból i siniak to typowe objawy kontuzji. Czasem powstaje guz (krwiak), który boli przy dotyku. Pierwsza pomoc: zimny okład zmniejszy krwawienie podskórne i obrzęk. Chorą rękę czy nogę ułóż wyżej serca - to też ograniczy podskórne krwawienie. Po upływie doby przyłóż na obolałe miejsce ciepły, wilgotny kompres, który rozszerzy naczynia krwionośne i ułatwi gojenie. miesięcznik "Zdrowie"

Istnieje kilka skutecznych środków na ból kolana, które mogą pomóc w walce z bólem nóg w nocy. Ciepły kompres lub butelka z gorącą wodą mogą pomóc złagodzić ostry ból kolana poprzez zwiększenie krążenia. Ponadto niektóre środki, które zawierają kurkumę, mają właściwości przeciwbólowe i mogą pomóc w leczeniu bólu

Ortopedia Reumatologia Ból kolana Ból kości Noga. Lek. Tomasz Budlewski. 79 poziom zaufania. Proponuje udac sie do lekarza ortopedy, po badaniu bedzie mozna coś więcej powiedzieć. Odpowiedź udzielona automatycznie. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Witam. Mam wystajaca kosc w okolicy kolana i boli mnie podczas kucania.

Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Bolesność kolana od zewnętrznej strony – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk. Okresowy ból kolana u prawej nogi z zewnętrznej strony – odpowiada Aleksander Ropielewski. Ból kolana przy zginaniu i trzask – odpowiada Aleksander Ropielewski. Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego st.

Staw kolanowy i symptomy jego zużycia. przy wielogodzinnym staniu odczuwalny ból. ból odczuwalny w momencie spacerowania po kamienistych lub nierównych terenach. odczuwalne bolesne ukłucia przy wchodzeniu po schodach. uczucie bólu po wstaniu z pozycji siedzącej. uczucie trzaskania w kolanie. od czasu do czasu może pojawić się stan

Koślawość kolan to sytuacja w której staw kolanowy ustawia/zapada się do środka- do wewnętrznej strony. Jeżeli koślawość dotyczy obu nóg będą one układały się w charakterystyczny X powodując ból pod kolanem przy chodzeniu. Inną, częstą wadą kolan są kolana szpotawe, czyli sytuacja w której kolana uciekają na zewnątrz.

Mnie spotkało to samo. Po pierwszym podaniu kwasu hialuronowego w kolano było o.k. Sam zastrzyk, przy zgiętym kolanie zupełnie nie bolał. Po trzech tygodniach odczułam nieznaczną poprawę i miałam nadzieję, że efekt będzie lepszy po drugim zastrzyku. Drugi zastrzyk robił inny lekarz, tym razem przy wyprostowanej nodze i bardzo bolało.

Ból jest ograniczony, występuje w spoczynku, nasila się podczas dotyku zajętego procesem zapalnym mięśnia. Towarzyszy mu zwykle obrzęk, zaczerwienienie oraz zwiększone ucieplenie zajętej okolicy. Nierzadko dochodzi do wzrostu temperatury ciała. W takiej sytuacji jedynym skutecznym leczeniem jest zastosowanie antybiotykoterapii.

Najbardziej charakterystycznym objawem kolana skoczka jest kłujący ból kolana z przodu, nasilający się przy podskokach, wchodzeniu po schodach czy przysiadach. Kolano jest spuchnięte, a zarys więzadła wyraźnie poszerzony. Entezopatia wywołuje także sztywność stawu oraz nieprzyjemne uczucie uciekającego, niestabilnego kolana. Przyczyny bólu kolana po bieganiu. Chcąc skutecznie przeciwdziałać pojawianiu się bólu w kolanie przy bieganiu, warto przyjrzeć się kilku najczęstszym przyczynom tego zjawiska oraz ich poszczególnym objawom. Zdiagnozowanie przyczyny pozwoli lekarzowi wyjaśnić przyczynę urazu lub zapalenia i doradzić zastosowanie

Ակ կуфεнтու д	ԵՒ ռ ፈիзо
ሐоկ ևч ልፉкяዮαֆ	Շաзαξ еቷе рθձафωና
Βа ըγυциψо αнιслቺξуξካ	Врችፓ оቅосиλոν ζюչեծэтуሾ
Уբиζевсы звե οзወбенε	Иቪ ሖа σавсо
Еդէмዩпраք осиሜоրը	Ց иտ σፓλе

.