Dlaczego bakterie wielolekooporne mogą stanowić duże zagrożenie dla człowieka? Kiedy należy wykonać badania? O badaniach przesiewowych na obecność drobnoustrojów wielolekoopornych CPE / ESBL / VRE / MRSA Co należy wiedzieć o pałeczkach z rodzaju Enterobacterales? W jelitach każdego zdrowego człowieka znajdują się bakterie zwane Enterobacterales (pałeczki jelitowe). W swoim naturalnym środowisku, czyli w jelitach, bakterie te nie są szkodliwe, wprost przeciwnie, pomagają trawić pokarm. Jest to tzw. kolonizacja flory bakteryjnej. W sytuacji, gdy bakterie te przemieszczą się do innych narządów, na przykład do pęcherza moczowego lub krwiobiegu, mogą tam wywołać zakażenie. Wówczas konieczne będzie leczenie. Ważną informacją dla lekarza jest typ bakterii odpowiedzialnych za stan chorobowy. Badania przesiewowe są najczęściej ukierunkowane na wykrycie drobnoustrojów wielolekoopornych (ang. MDRO - Multi Drug Resistant Organisms): MRSA - ang. Methicillin–Resistant Staphylococcus aureus; metycylino-oporny gronkowiec złocisty; VRE - ang. Vancomycin–Resistant Enterococcus; enterokok oporny na wankomycynę; CPE - ang. Carbapenemase Producing Enterobacteriaceae; pałeczki Enterobacteriaceae wytwarzające karbapenemazy; Pałeczki Gram-ujemne ESBL(+): pałeczki wytwarzające beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym, ang. Extended Spectrum beta-lactamases. Co to jest CPE / ESBL? Pałeczki jelitowe wytwarzające karbapenemazy (CPE) oraz beta–laktamazy (ESBL) to mikroorganizmy (zwane czasem superbakteriami), które wytworzyły odporność na silnie działające antybiotyki z grupy karbapenemów (CPE)) betalaktamów (ESBL). Antybiotyki betalaktamowe w tym karbapenemy są ważną grupą antybiotyków, na których lekarze często polegają przy zwalczaniu zakażeń opornych na inne antybiotyki. Zapobieganie rozprzestrzenianiu się bakterii CPE i ESBL w szpitalach jest sprawą dużej wagi, ponieważ zależy nam na tym, aby można było nadal stosować wyżej wymienione antybiotyki do zwalczania opornych infekcji. Czy w przypadku wykrycia bakterii CPE / ESBL konieczne jest leczenie? W zdecydowanej większości przypadków szczepy CPE / ESBL bytują w przewodzie pokarmowym nie stanowiąc zagrożenia i nie powodując powstania objawów zakażenia – jest to tzw. nosicielstwo w przewodzie pokarmowym. Nie należy leczyć nosicielstwa szczepu CPE / ESBL w przewodzie pokarmowym. Konieczność leczenia występuje, gdy powstają objawy zakażenia, wywołane przez te bakterie. Mowa tu o zakażeniu dróg moczowych, zakażeniu rany chirurgicznej. Szczepy CPE / ESBL mogą spowodować zakażenie, np. gdy pacjent poddany jest chemioterapii przeciwnowotworowej; gdy ma założony cewnik do pęcherza moczowego lub gdy leczony jest w oddziale intensywnej terapii (OIOM). Wówczas należy jak najszybciej rozpocząć antybiotykoterapię. W jakim celu bada się pacjenta na obecność CPE / ESBL ? Zakażenia wywołane przez bakterie CPE / ESBL mogą być oporne na leczenie. Stwierdzenie nosicielstwa CPE / ESBL u pacjenta jest bardzo ważne, gdyż w przypadku wystąpienia zakażenia personel medyczny jest w stanie szybko zidentyfikować właściwy antybiotyk i wdrożyć odpowiednie, skuteczne leczenie. Pacjenci, u których stwierdzi się nosicielstwo CPE / ESBL otrzymają ponadto właściwą opiekę, mającą na celu niedopuszczenie do rozprzestrzeniania się tych bakterii oraz zapobieganie wywoływanym przez nie zakażeniom. Jakie działania są podejmowane w szpitalu wobec pacjentów będących nosicielami lub zakażonych szczepem CPE / ESBL? W każdym szpitalu pacjent ze szczepem CPE / ESBL musi być poddany izolacji na osobnej sali lub z innymi pacjentami, u których stwierdzana jest ta sama bakteria. Pacjent ze szczepem CPE / ESBL może być odwiedzany przez członków rodziny i znajomych, pod warunkiem przestrzegania zasad mycia i/lub dezynfekcji rąk przed kontaktem z odwiedzanym i bezwzględnie przed wyjściem z sali. Po wyjściu z sali izolacyjnej osoby odwiedzające powinny opuścić oddział; nie można wchodzić na inne sale chorych. Czy należy podejmować dodatkowe środki ostrożności w warunkach domowych? W warunkach domowych należy przestrzegać częstego mycia rąk. Istotną rolę odgrywa należyta higiena osobista, przestrzeganie zasady rozdziału ręczników domowników oraz częste mycie toalety. Nie są zalecane inne środki ostrożności, jak również ograniczanie kontaktu z domownikami. Nie jest konieczne ograniczanie przebywania w miejscach publicznych oraz w miejscu pracy. Jak wygląda badanie na obecność CPE / ESBL ? Jeżeli konieczne będzie pobranie próbki, pielęgniarka wprowadzi wymazywarkę (wacik) do odbytnicy, na niewielką odległość od odbytu. Badanie to można też wykonać na próbce kału (mniej rekomendowana metoda). Może też być konieczne pobranie innych próbek np. w przypadku rany lub założonego cewnika moczowego. Podczas pobierania próbek personel medyczny zadba o ochronę prywatności i godności osobistej pacjenta. Wszystkie wymazy i próbki zostaną przekazane do laboratorium w celu zidentyfikowania wyhodowanych kolonii. Pacjent zostanie poinformowany o wyniku niezwłocznie. Czy można pozbyć się bakterii CPE / ESBL? Nosicielstwo w przewodzie pokarmowym może utrzymywać się przez miesiące. Większość pacjentów pozbywa się nosicielstwa w okresie do 6 miesięcy. Pozbycie się bakterii CPE / ESBL powinno zostać potwierdzone w co najmniej dwóch badaniach wymazu z odbytu i jednym badaniu genetycznym lub trzech posiewach wykonanych w odstępie co najmniej 48 godz. Pobranie materiału musi być wykonane przez personel medyczny lub laboratoryjny. Czy fakt kolonizacji pacjenta szczepem CPE / ESBL może skutkować ograniczeniami w dostępie do placówek ochrony zdrowia? Absolutnie nie! Niedopuszczalne jest, aby szpital, dom opieki czy jakakolwiek inna placówka odmawiały lub opóźniały wykonanie świadczeń zdrowotnych lub opiekuńczych ze względu na obecność szczepu CPE / ESBL. Każdy szpital powinien dysponować salą izolacyjną umożliwiającą bezpieczny pobyt pacjenta skolonizowanego lub zakażonego w/w szczepami.
Kategorie ofertowe. Łączniki do doniczek (1) Miarki do nawozu (1) Nowości (1) Patyczki do zawieszania etykiet (1) Tabliczki i Etykiety (1) Badanie GBS to przesiewowe badanie, które powinno być wykonane u wszystkich przyszłych mam pomiędzy 35. a 37. tygodniem ciąży. Dodatni wynik wymazu oznacza nosicielstwo paciorkowca B, który coraz częściej jest źródłem groźnych zakażeń okołoporodowych. Ryzyko przeniesienia bakterii z matki na noworodka wynosi aż 70 procent. Co to jest GBS? GBS to skrót, który określa paciorkowca z grupy B. Paciorkowiec ten osadza się w dolnym odcinku przewodu pokarmowego, odbytu lub narządów płciowych. GBS coraz poważniejszym problemem Chociaż paciorkowce występują u bardzo wielu zdrowych kobiet w drogach moczowych i płciowych oraz w dolnym odcinku przewodu pokarmowego, to jednak paciorkowce z grupy B (Streptococcus agalactiae) są niezwykle niebezpieczne dla kobiet ciężarnych i ich dzieci, bo mogą doprowadzić do przedwczesnego porodu i spowodować u noworodków zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz bakteryjne zakażenie krwi. Z danych Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, które rekomenduje lekarzom wykonywanie przesiewowych badań u ciężarnych na obecność GBS, wynika, że w ostatnim czasie niepokojąco wzrasta liczba przyszłych matek z GBS, coraz więcej diagnozowanych jest też noworodków, u których stwierdza się kolonizację paciorkowcem grupy B. Z badań, które były przeprowadzane w trzech województwach, wynika, że częstość zakażenia dzieci wynosi od 9,5 do 34,5 proc. W przypadku kobiet w ciąży zakażonych jest: w woj. mazowieckim – 19,7 proc., w woj. małopolskim – 18 proc., w woj. śląskim – 3,3 proc. Tymczasem w Europie paciorkowiec z grupy B występuje u 16 proc. ciężarnych Niemek, 7 proc. Hiszpanek i ponad 6 proc. Greczynek. Kolonizacja bakterii u noworodków też jest dużo rzadsza niż w Polsce, bo średnio na 1000 żywych urodzeń wynosi w: Niemczech - 0,2-0,3; Finlandii - 0,76; Francji - 4,5; Austrii - 5,4; Wielkiej Brytanii - 0,4-1,42; Norwegii - 0,54; Hiszpanii - 0,4-9,0. Wskazania do badania GBS w ciąży Kobiety w ciąży są szczególnie narażone na zakażenia powodowane przez GBS, bo ciąża to stan, w którym bakteria znajduje idealne warunki do rozwoju. Z tego powodu wszystkie ciężarne powinny mieć wykonany posiew z pochwy i odbytu w kierunku obecności paciorkowców - B między 35. a 37. tygodniem ciąży. Jeśli wynik posiewu będzie dodatni, isteniej wskazanie do antybiotykoterapii, która może pozwolić na uniknięcie przeniesienia GBS na noworodka. Bezwzględne wskazanie do badań istnieje w przypadku ciężarnych z grupy podwyższonego ryzyka, czyli kobiet, które mogą urodzić przed terminem, chorych na cukrzycę i kobiet, które wcześniej urodziły dziecko zakażone paciorkowcem z grupy B. W wielu przypadkach zakażenie GBS u kobiet w ciąży ma charakter bezobjawowy. Czasem jednak pojawia się: podwyższona temperatura ciała gorączka, złe samopoczucie, upławy, dreszcze. Jak się przygotować do badania GBS? Banie GBS nie wymaga zbyt wielu przygotowań, ale dobrze, aby pacjentka spełniła przed nim kilka warunków. Badanie GBS polega na pobraniu wymazu z przedsionka pochwy oraz z odbytnicy i umieszczeniu próbki w hodowli. Najlepiej, aby badanie zostało przeprowadzone w godzinach rannych. Badania nie przeprowadza się w trakcie krwawienia, wskazana jest również rezygnacja z kontaktów seksualnych na trzy dni przed badaniem i globulek dopochwowych, wszelkich innych leków oraz maści i kremów wpływających na stan dróg moczowych na 5 dni przed badaniem. Na tydzień przed badaniem trzeba odstawić antybiotyki. W dniu badania nie należy używać do mycia okolic sromu mydła i innych środków higieny intymnej. Nie jest zalecane oddawanie moczu 3 godziny przed przeprowadzeniem badania. Badanie w kierunku GBS odbywa się na fotelu u ginekologa, który pobiera wymaz używając tzw. wymazówk. (Nie jest konieczne korzystanie z wziernika.) Wymazówek, czyli patyczków z wacikiem również nie wykłada się bardzo glęboko do pochwy, a jedynie pociera nimi jej ścianki. Tak pobrany materiał jest zabezpieczony i wysłany do labolatorium. Na wynik nie czeka się bardzo długo. Zazwyczaj jest to kilka dni. GBS dodatni Wynik wymazu może być albo dodatni, albo ujemny. Dodatni wynik oznacza, że kobieta jest nosicielką bakterii GBS. To ważna informacja dla lekarza prowadzącego ciążę, ponieważ jeszcze przed porodem może zastosować leczenie antybiotykami, żeby zapobiec powikłaniom u noworodka. W przypadku, kiedy GBS okaże się dodatni, kobiecie w ciąży w trakcie porodu, co mniej więcej 4 godziny podaje się penicylinę lub ampicylinę. Jeśli występuje uczulenie na którąkolwiek z tych substancji, w zamian podaje się erytromycynę lub klindamycynę. Ujemny wynik badania wymazu z pochwy oznacza, że kobieta nie jest zakażona paciorkowcem z grupy B. GBS u noworodka Dziecko nosicielki paciorkowca GBS może w łatwy sposób zarazić się bakterią połykając płyn owodniowy. Paciorkowiec najczęściej kolonizuje jego jamę ustną, potem przedostaje się do dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Konsekwencje przeniesienia paciorkowca z grupy B na noworodka są bardzo poważne, a do najgroźniejszych powikłań należą: zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, sepsa. Noworodki matek, które są nosicielkami paciorkowca z grupy B najczęściej dłużej zostają w szpitalu, często wymagają intensywniejszego nadzoru neonatologicznego i dodatkowych badań diagnostycznych. Warto jednak wspomnieć, że zakażenie noworododka paciorkowcem GBS może nastąpić nie tylko od matki, która jest nosicielką, ale również z powodu nieprzestrzegania zasad sanitarno-epidemiologicznych w szpitalu. Z tego właśnie powodu tak ważne jest częste mycie rąk i przestrzeganie higieny przez personel szpitala.Zalecenia w sprawie wykonywania wymazu z gardła u dzieci. Wymazy z gardła pobiera się głównie w przypadku zakażenia górnych dróg oddechowych. Wymaz należy pobrać (przed podaniem antybiotyku) z miejsc zmienionych chorobowo, przy nawracających zakażeniach po uciśnięciu krypty. W pobranych wymazach z gardła można bezpośrednio
U zdecydowanej większości chorych (92%), u których doszło do kolonizacji szczepem VRE, pierwszy dodatni wynik wymazu uzyskano z materiału pobieranego z okolicy odbytu. Dodatni wynik hodowli bakteryjnej z wymazu pochodzącego z tej okolicy w 89% poprzedzał wystąpienie zakażenia; odsetek ten znacznie przewyższał czułość pozostałych
Zestaw Glow in the dark świecące patyczki 235 elementów. Zabawka została wykonana przez znaną i docenianą za jakość produktów firmę Grafix. Zestaw fluorescencyjnych patyczek nadaje się na wszelkie imprezy zarówno dla starszych, jak i młodszych osób i składa się z 235 elementów, dzięki którym można wykorzystać patyczki jako element dekoracyjny - stworzyć bransoletkę lub Aby rozwiać wątpliwości zalecam pobranie wymazu z odbytu w kierunku owsików. Rutynowo zaleca się 3 krotny wymaz z odbytu, dzięki czemu szansa na potwierdzenie zarażenia sięga 90%. Jeżeli nie mamy możliwości zaopatrzenia się w gotowy zestaw do pobrania wymazu z odbytu w kierunku owsików (rzadko dostępne w aptekach), można takie